Vandaag is het alweer precies een maand geleden dat er een artikel online verscheen. Iets wat zeker niet de bedoeling was. Ondanks dat het vorige artikel ook een persoonlijke update was, ga ik er vandaag toch ook weer even één schrijven om jullie uit te leggen wat er zoal de afgelopen tijd gebeurt is, want waar was ik nou ineens gebleven? Klik snel verder om hier achter te komen.
In de vorige persoonlijke update schreef ik al dat mijn moeders laptop kapot was gegaan en de mijne ook zijn beste tijd had gehad. Gelukkig was ik aan het sparen voor een nieuwe laptop en zou ik eindelijk begin deze maand genoeg geld bij elkaar hebben voor een nieuwe. Alleen zoals altijd zal je net zien dat er iets tussen komt.
Eerste Paasdag waren wij heerlijk aan het genieten van al het lekkere eten, maar 's avonds veranderde ineens alles. Mijn kies voelde niet heel erg prettig aan en ik dacht al gelijk dat gaat een bezoekje aan de tandarts worden. Amper drie uur later at ik nog een heerlijk pittig gehaktballetje die mijn moeder had gemaakt en voor ik het wist was dat niet het enige meer waar ik op aan het kauwen was. Een kwart van mijn kies was afgebroken. Gelukkig had ik geen pijn eraan en was het geen spoedgeval. Ik kon rustig afwachten tot ik na de Pasen een tandarts kon bellen.
Die dinsdag gelijk een tandarts gebeld. Of beter gezegd mijn moeder heeft een tandarts gebeld, want zelf was ik doodsbang. Ik was namelijk al een tijdje niet bij mijn tandarts geweest en inmiddels ook een enorme angst ervoor ontwikkeld. Kort uitgelegd zat mijn vorige tandarts zeker 30 minuten fietsen van mij vandaan en met mijn paniekaanvallen en straatvrees was dat voor mij niet te doen. Toen ik dan ook nog eens 2 keer over al mijn moed bij elkaar raapte om toch te gaan heb ik telkens een uitbrander gekregen dat ik controles had gemist. Toen ik daarna weer in een mindere periode kwam van paniekaanvallen en straatvrees, durfde ik helemaal niet meer naar hem toe te gaan. Ik heb nu gelukkig een tandarts gevonden die amper 7 minuten fietsen van mij vandaan is waardoor de stap ook kleiner is om erheen te gaan en heb hem ook van mijn angsten verteld.
Twee weken geleden was het dan ook zover ik ging naar mijn nieuwe tandarts met lood in mijn schoenen. Hij keek mijn gebit na en ook de kies die afgebroken was. Op het eerste gezicht leek ik alleen een gaatje te hebben in een tand en kreeg ik de mededeling dat ik aan die kies toch wel een wortelkanaalbehandeling zou gaan krijgen. Nu heb ik dat al eens eerder gehad en heb er toen weinig tot niks van gemerkt, dus bang was ik er niet voor. Hetgeen wat er wel bang voor was, was mijn portemonnee. Ik kreeg namelijk een begroting mee die aangaf dat alles bij elkaar €579,65 zou worden. Dit was toch wel heel erg slikken als je dat ziet en werd daarom ook naar huis gestuurd met twee opties en dat was de wortelkanaalbehandeling of toch de kies laten trekken. Ik zag het niet zitten om op mijn 28e al een kies te moeten missen. Al snel was ik er daarom over uit dat ik voor de wortelkanaalbehandeling zou gaan. Alleen zou dat wel betekenen dat mijn laptop geld daarvoor gebruikt zou worden en ik dan alsnog veel bij zou moeten leggen.
Afgelopen vrijdag zou de tandarts rustig beginnen en eerst het gaatje in mijn tand repareren en gisteren zou het zover zijn voor de wortelkanaalbehandeling. Wat was ik toch bang die dagen ervoor. Alle rampscenario's zijn door mijn gedachten gegaan. Alleen toen ik daar afgelopen vrijdag aankwam waren de plannen toch gewijzigd. Hij zou eerst de kapotte kies moeten repareren anders zou die de volgende afspraak geen wortelkanaalbehandeling kunnen doen. Hij maakte ook gelijk nog even foto's van de rest van mijn gebit. Toen kwam de volgende schrik. Zo op het oog was er maar één gaatje te zien, maar op de foto's kwamen er daar nog eens vier bij. Ik wist niet meer hoe ik dat toch allemaal moest gaan betalen, want inmiddels waren de kosten daarmee al richting de €1000,00 aan het gaan. Gelukkig is dit een hele meedenkende tandarts en na heel wat overleggen zou alles in gedeeltes gedaan worden zodat ik elke maand weer iets liet doen en de kosten zo verdeeld werden. En zolang ik geen pijn zou krijgen aan de kapotte kies kon de wortelkanaalbehandeling nog even uitgesteld worden en zou ik de volgende afspraak gewoon twee gaatjes laten vullen.
Het afgelopen weekend ben ik helemaal pijnvrij doorgekomen, dus gisteren konden er alleen twee gaatjes gerepareerd worden. Ik gaf ook aan dat ik totaal geen pijn aan de kapotte kies had gehad en toen kwam de tandarts wel met een heel fijn bericht. Doordat ik geen pijn had gehad was het misschien helemaal niet nodig om er een wortelkanaalbehandeling aan te doen. Hij wou het nog wel even afwachten en als ik pijnvrij blijf hoeft hij er alleen even een andere vulling in te maken. De duurste kosten komen dan gelukkig te vervallen, maar alsnog blijft het nog wel een behoorlijk prijskaartje houden met in totaal zes gaatjes, foto's, verdovingen en consulten.
Op het moment dat ik dit schrijf zijn ook net de twee gaatjes gerepareerd en kan ik zeggen dat ik nog nooit zo gelachen heb bij een tandarts. Ik heb namelijk twee keer moeten verhuizen naar een andere behandelruimte. Bij de eerste twee ruimtes deed de stoel namelijk niet wat hij moest doen. Het leek wel of ik twee keer over op een rodeo stier zat met alle bewegingen die hij de stoel liet maken en de tandarts zei al zo'n kermisattractie heb je zeker nog nooit gehad bij een tandarts. Dat had ik inderdaad nog nooit meegemaakt, maar het brak wel de spanningen van de behandeling die zou volgen haha.
Ik probeer in ieder geval wel weer regelmatig wat te plaatsen, maar de nieuwe laptop zal nu denk ik nog wel even moeten wachten. Gelukkig heeft mijn moeder inmiddels een wat oudere computer waar wij gebruik van kunnen maken. Ik hoef daarom mijn laptop niet meer zoveel te ontzien, want mocht die het begeven kan ik nu op haar computer weer artikelen plaatsen. Ik ben daar ook zo blij om, want als ik iets gemist heb de afgelopen maand, dan is dat wel het bloggen. Ik heb avonden gehad dat ik gewoon niet meer wist wat ik moest doen, omdat ik dan normaal artikelen aan het schrijven zou zijn.
Ik hoop dat jullie het fijn vonden om toch weer even een persoonlijke update te lezen en jullie nu ook weten waarom er zo lang niks online is gekomen. Het volgende artikel zal daarom ook snel weer online verschijnen. Ik wil jullie bij deze ook nog heel erg bedanken voor het geduld wat jullie hebben gehad!
Veel liefs en tot heel snel,
Lies
